Powered By Blogger

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

ΒΛΕΠΩ ΕΖΕΛ, ΑΚΟΥΩ ΜΠΟΥΤΑΡΗ. ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΟΝ ΑΛΛΑΧ?

Καμία απολύτως εντύπωση δεν μου προξένησαν οι τελευταίες δηλώσεις του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρη αναφορικά με τη σχέση που έχει και το πως αισθάνεται για την Τουρκία. Σε ένα ακόμα άκρως προπαγανδιστικό παραλήρημα, ο κυρ-Γιάννης προσπάθησε να μας πείσει για τα απίστευτα του μυαλού του και για το πως σκέφτεται να τα υλοποιήσει.
Διαβάζω λοιπόν "περιχαρής" στις δηλώσεις του ότι νιώθει πιο κοντά στον Τούρκο παρά στο Γερμανό. Και βασικά του επιχειρήματα είναι οι ομοιότητες που βρίσκει μεταξύ των δύο λαών. Αν αναλύσουμε λέξη προς λέξη τα λεγόμενα του δημάρχου, έτσι όπως ειπώθηκαν σε Τουρκική εφημερίδα (Cumiryet), το θέμα "έχει πολύ ψωμί".

«Με έναν Γερμανό δεν έχω κανένα κοινό σημείο, αλλά με έναν Τούρκο έχω ένα σωρό. Καταρχάς, πρέπει να ξεχάσουμε το μίσος μεταξύ μας, είμαστε άνθρωποι του ίδιου εδάφους, μοιράζουμε την ίδια ιστορία, ο τρόπος ζωής μας είναι ίδιος, τα φαγητά μας είναι ίδια».

Πρώτα πρώτα ο γερμανικός τρόπος σκέψης είναι συνέχεια του αρχαιοελληνικού τρόπου σκέψης, βασιζόμενος στην κοινή λογική, δεν έχει μοιρολατρείες, δεν έχει θρησκοληψίες. Ο Γερμανός είναι δυτικοευρωπαίος. Ο τουρκικός τρόπος σκέψης -από την άλλη- είναι ένα μίγμα ημιμάθειας, ανιστορισμού, θεοκρατίας και βαρβαρότητας. Ο Τούρκος είναι ένας ανεκδιήγητος λαθρεπιβάτης της ιστορίας, ένας ανιστόρητος φασίστας. Τι ακριβώς συγκρίνουμε?

Εϊμαστε, λέει ο -συμπαθής κατά τα λοιπά- δήμαρχος Θεσσαλονίκης, άνθρωποι του ίδιου εδάφους. Προτού γελάσω σαν ρώσως χωριάτης, να θυμηθώ ότι για κάθε μία σπιθαμή από αυτό το έδαφος γίνονταν πόλεμοι επί πολέμων για περισσότερους από 14 αιώνες τώρα με τους μογγολικής καταγωγής γείτονές μας.

Μοιράζουμε λέει την ίδια ιστορία. Εδώ έχει ένα δίκιο. Από τον 6ο αιώνα κι έπειτα, που κατέβηκαν οι Τούρκοι από τις στέπες της μογγολίας, σφάζοντας κάθε λαό που έβρισκαν μπροστά τους, δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να θέλουν να κατακτήσουν οτιδήποτε ελληνικό. Με το σκεπτικό αυτό, τα μέγιστα δεινά που μας προκάλεσε ποτέ κάποια γειτονική χώρα είναι τα προβλήματα με τους αλλόθρησκους γείτονές μας που μας κόστισαν ζωές, υλικά αγαθά και πρόοδο. Προς τι ακριβώς τα συγχωροχάρτια?

Και πως να μην έχουμε προβλήματα μεταξύ μας όταν, κατά παράβαση των όσων θέλει να πιστεύει ο φιλότουρκος δήμαρχός μας, δεν μοιάζουμε σε τίποτα στους Τούρκους. Δεν υπάρχει ούτε ομόγλωσσο, ούτε ομόθρησκο, ούτε κάτι θεσμικό ή σημαντικό για να στηριχτεί μια τέτοια άποψη. Ο τρόπος ζωής μας δεν είναι ίδιος φυσικά, ούτε  καν με τη λεγόμενη Δυτική Τουρκία. Το μόνο κοινό των δύο λαών ίσως είναι αυτή η ανατολίτικη νοοτροπία, που αιώνες τώρα προσπαθούμε ως νεοΈλληνες να αποβάλλουμε και μας θυμίζει πόσο θέλουμε αλλα δεν μπορούμε να φτάσουμε το δυτικοευρωπαίο, και δη το Γερμανό.

Τα φαγητά μας είναι ίδια, τελευταίο επιχείρημα. Εντάξει κυρ-Γιάννη, τα φαγητά μας είναι ίδια λοιπόν, εάν αυτό σε ευχαριστεί. Πάντως η Τουρκική, ΔΕΝ περιλαμβάνεται στη μεσογειακή κουζίνα.

Το μόνο που πιθανόν να συμφωνώ είναι το σημείο στο οποίο λέει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης ότι πρέπει να ξεχάσουμε το μίσος μεταξύ μας. Θα ήθελα πολύ όμως να τον δω να το λέει βλέποντας το βίντεο με την άνανδρη δολοφονία του Σολωμού, που έγινε μόλις το 1996 (δεν είναι και τόσο παλιό, ε δήμαρχε? ή μήπως είναι?).

Η Τουρκία δεν είναι μόνο Εζέλ και μπακλαβάς. Είναι και πόλεμοι, είναι επεκτατισμός, είναι Ίμια, είναι Κύπρος, είναι Συρία και Κουρδιστάν, είναι φτώχεια, είναι αναλφαβητισμός, είναι μουσουλμανικός μεσαίωνας, είναι καταπίεση των γυναικών, είναι λευκά κελιά, είναι καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι... ανθελληνισμός σε κάθε του έκφανση.

Όλοι οι λαοί έχουν ιστορία να επιδείξουν κ. Μπουτάρη, οι Τούρκοι έχουν ποινικό μητρώο. Κρατήστε λοιπόν τις ανορθολογικές απόψεις σας για το στενό, φιλικό σας κύκλο και μην κάνετε τέτοιου είδους δηλώσεις. Κι αν σε αυτή την πόλη συζούσαν ειρηνικά κάποτε Έλληνες και Τούρκοι, είναι γιατί οι πρόγονοι του Σουλεϊμάν και του Κεμάλ κατέσφαξαν τους παππούδες μας για να έρθουν να μας κατακτήσουν ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΣΟΙ ΑΙΩΝΕΣ ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ. Και αν ζούσαν τώρα οι δικοί μας πρόγονοι, θα έδιναν και πάλι το αίμα τους για την ελευθερία, αψηφώντας το θάνατο για τη μία και μοναδική πατρίδα που τόσο εύκολα την παρομοιάζετε με τη γείτονα, για να μπορούμε σήμερα όλοι εμείς να μιλάμε, να ζούμε, να μορφωνόμαστε και να σκεφτόμαστε ως Έλληνες. Για όσους από εμάς αξίζουμε κάτι τέτοιο φυσικά.



Υ.Γ. Ο γράφων έχει 2 Τούρκους "φίλους". Αλλά και να μην τους είχε, πάλι τα ίδια θα έγραφε.












Δεν υπάρχουν σχόλια: