Powered By Blogger

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΥΠΟ!

Διαβάζω στα νέα της ημέρας (και της προηγούμενης ημέρας πρόσφατα είναι, το μελάνι ακόμα δεν στέγνωσε!) ότι μεσολάβησε η "νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου" στα ΜΜΕ της πόλης μας και όχι μόνο. Και αυτό διότι έγιναν λέει 15 απολύσεις εργαζομένων στον "Αγγελιοφόρο", επίκεινται άλλες 35, οι εργαζόμενοι στην εφημερίδα "Μακεδονία" είναι 3 μήνες απλήρωτοι, ενώ και ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη (ΔΟΛ) ανακοίνωσε κάποιες δεκάδες (sic!) απολύσεων. Πώς λέμε... "πιάσε μια εξάδα μπύρες", οι εργοδότες λένε πλέον "διώξε μια δεκάδα εργαζομένους να γουστάρουμε!".

Και αν τα έντυπα του ΔΟΛ με άφηναν πάντοτε παγερά αδιάφορο, δεν μπορώ να πω το ίδιο για τα αντίστοιχα της πόλης, που κινούνται μεν στην απόλυτη μετριότητα αλλά δεν προσβάλλουν την αισθητική κανενός, θέλω να πιστεύω. Και φυσικά το πλέον σημαντικό στην ιστορία είναι ότι πίσω από κάθε απόλυση εργαζόμενου, κρύβεται πάντοτε ένα οικογενειακό δράμα.

Πάνω εκεί λοιπόν που σκεφτόμουν τα περί ΜΜΕ στην Ελλάδα, μου έρχονταν κάτι βασανιστικά ερωτήματα, ίδια με αυτά που ποτέ δεν απασχόλησαν ΔΡΑΣΤΙΚΑ κανέναν σχεδόν σοβαρό άνθρωπο που ασχολήθηκε με την ειδησεογραφία και τα media, του τύπου:

  • Γιατί στην Ελλάδα έχουμε τόσα - μα τόσα! - πολλά έντυπα και εφημερίδες? Όλος ο πλανήτης περιστρέφεται τάχα τρεις δεκαετίες τώρα γύρω από μια χώρα 10 εκ. κατοίκων? Χλωμό! Τόσα έντυπα, φυλλάδες, λιβελογραφήματα κλπ συνονθυλεύματα σκονισμένου χαρτιού και φθηνής μελάνης τι ζητάνε μπρος στα μάτια του απλού Έλληνα? Τι ακριβώς εξυπηρετούν και για τί θέλουν να μας πείσουν τόσο πολύ?
  • Που βρίσκουν την ύλη όλα αυτά τα έντυπα? Εντάξει, το δέχομαι κι αυτό, πολλή ύλη ανακυκλώνεται. Αλλά το να έχει μια Γερμανία 2-3 εφημερίδες και εμείς να έχουμε 35, δεν είναι απλά υπερβολικό. Είναι από εξωφρενικό έως... ύποπτο!
  • Τι ποσοστό αλληλεπικάλυψης της ύλης τους έχουν τα ενημερωτικά έντυπα παρεμφερούς θεματολογίας? Εγώ με μια πρόχειρη έρευνα που είχα κάνει πριν αρκετά χρόνια, την είχα βρει υψηλότερη του 70%. Πόσο τυχαίο είναι αυτό?
  • Υπάρχει άλλη χώρα που να έχει Υπουργείο Τύπου? Κι αν ναι, σε τι επίπεδο επαγρύπνησης βρίσκονται οι πολίτες της?
  • Όταν όλοι οι Έλληνες εργαζόμενοι βρίσκονταν πριν λίγους μήνες στους δρόμους εν όψει μνημονίου, τα ελληνικά ΜΜΕ, αθετώντας το θεσμικό τους ρόλο και δηλώνοντας υποταγή στα αφεντικά τους, έκαναν απεργίες 24ωρες και 48ωρες. Και για να μη χάσουν και το μεροκάματο φυσικά, δούλευαν incognito για τα ξένα δημοσιογραφικά δίκτυα που κάλυπταν τα γεγονότα. Τύπος μετά σου λέει, 4η εξουσία και... λοιπά σάλια. Υποταγή μέχρι το μεδούλι, λέω εγώ.

Και τώρα γιατί και σε ποιον διαμαρτύρονται? Δεν ήξεραν πως όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, το αμέσως επόμενο στη σειρά είναι το δικό τους? Δεν ήξεραν πως τα αφεντικά δεν έχουν πατρίδες?ΠΟΙΟΣ περιμένουν να τους συμπαρασταθεί? Βγάζει και η ΕΣΗΕΜ-Θ ανακοίνωση και κάνει λόγο για "βίαιη απαξίωση της εφημερίδας". Σοβαρά ε?

Την απαξίωση της νοημοσύνης του Έλληνα πολίτη τόσες ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ εσείς δεν την αναγάγατε σε επιστήμη? Το έργο σας κύριοι το απαξιώσατε ΜΟΝΟΙ σας. Κανείς δεν σας φταίει. Κι επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι και πονηροί, κι όπως είδατε ορθά κανείς δεν συμπαραστάθηκε στους ταξιτζήδες προ ολίγου καιρού, έτσι ακριβώς όπως στρώσατε τόσα χρόνια θα κοιμηθείτε. Το λειτούργημά σας το κάνατε επάγγελμα και στη συνέχεια το μετατρέψατε, μόνοι σας ξαναλέω, σε προνομιούχο θέση "υψηλής επιστασίας και κριτικής επί παντός του επιστητού". Η ψευτιά αυτή λοιπόν, ένεκα των κοινωνικών μεταβολών, έκανε τον κύκλο της και κατέρρευσε. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες αναξιοπαθούντες, τίμιοι εργαζόμενοι που απολύθηκαν ΚΑΙ εξαιτίας σας. Εσάς όμως κανείς δεν θα σας  λυπηθεί. Αν νιώθετε θύματα κι αναζητάτε θύτες, αγοράστε απλώς έναν ολόσωμο καθρέφτη.


Υ.Γ. Και μην ακούσω αηδίες του τύπου "την πληρώσαν μόνο οι χαμηλόβαθμοι κλπ κλπ". Οι μισθοί τόσα χρόνια στα ελληνικά ΜΜΕ, για να συντελεστεί όλο αυτό το ξεπούλημα της χώρας, ήταν πολύ υψηλοί. Όποιος δεν συμφωνούσε ηθικά με όσα γίνονταν, εάν ήταν σοβαρός άνθρωπος, απλά έφευγε και δεν συμμετείχε στα εγκλήματα συγκάλυψης που διέπρατταν τα εγχώρια ΜΜΕ. Και υπάρχουν λίγα, αξιόλογα παραδείγματα αληθινής δημοσιογραφίας που έφυγαν από τα μεγάλα ΜΜΕ με αξιοπρέπεια. Επομένως κύριοι είστε όλοι - ή σχεδόν όλοι - συνένοχοι. Και αν δεν το καταλάβατε ακόμα η αξιοπρέπεια δεν έχει νομισματική μονάδα μέτρησης. Είναι τατουάζ στην ψυχή σου. Είτε την έχεις είτε όχι. Κι εσείς την ξαναθυμηθήκατε τώρα που ελάφρυνε το πορτοφόλι σας.






1 σχόλιο:

Dimos El Grec είπε...

Καλως ήρθες και με τον καινούριο χώρο Τόλη! Πέρνα σε λίγο κι από το δικό μου να δεις... ;)